Βάλτε (έστω) ένα γκολ να γίνει...

Το Μπάγερν-Ντόρτμουντ, ντέρμπι κορυφής της Μπουντεσλίγκα, έληξε 5-1. Το Παρί Σ.Ζ-Σεντ Ετιέν, ντέρμπι κορυφής (ας πούμε) της Γαλλίας, έληξε 4-1. Το Φιορεντίνα-Ρόμα (ντέρμπι κορυφής) της Σέριε Α, έληξε 1-2. Το Ρεάλ-Μπαρτσελόνα, επερχόμενο «κλάσικο» της Ισπανίας στις 22 Νοέμβρη, δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη να το παίξει στο στοίχημα ως πιθανό 0-0. Γιατί στο γήπεδο θα είναι ο Ρονάλντο, ο Μπενζεμά, ο Σουάρες, ο Νεϊμάρ και πιθανότητα ο –υγιής και πάλι- Μέσι... Όπως στα άλλα ντέρμπι που έγιναν και είχαν γκολ, στα γήπεδο βρίσκονταν (και σκόραραν) o Λεβαντόφσκι, ο Μίλερ, ο Ομπαμεγιάνγκ, ο Καβάνι, ο Ιμπραϊμοβιτς κλπ. Α, επίσης και οι Σαλάχ και Ζερβίνιο που σκόραραν κι αυτοί (αλλά για Τσέλσι και Άρσεναλ αντίστοιχα, δεν ήταν αρκετά καλοί...)

 Το πολυαναμενόμενο ντέρμπι κορυφής του Μάντσεστερ και της Πρέμιερ Λιγκ μεταξύ Γιουνάιτεντ και Σίτυ έληξε 0-0. Με 3 (!) συνολικά σουτ σε 90 λεπτά από κάθε ομάδα και 1 (!) μόνο εύστοχο για κάθε ομάδα. Ποιοι επιθετικοί ήταν στο γήπεδο; Ο Ρούνεϊ και ο Μαρσιάλ για τους γηπεδούχους και ο Μπόνι για τους φιλοξενούμενους. Δεν το λες ακριβώς και πλούσιο επιθετικό οπλοστάσιο, ειδικά αν σκεφτείς ότι οι 3 αυτοί παίκτες ήταν και οι μόνοι επιθετικοί στους 36 παίκτες που επέλεξαν στις αποστολές του ματς οι δύο προπονητές.

Λίγη ώρα αργότερα στο Άνφιλντ, η Λίβερπουλ είχε μόλις 2 εύστοχα σουτ (σε σύνολο 10). Ένα παραπάνω είχε η Σαουθάμπτον (3 εύστοχα σε σύνολο 6). Τελικό αποτέλεσμα; 1-1 και πολύ ήταν, με δεδομένο ότι τα 2 γκολ μπήκαν προς το τέλος του ματς. Επιθετικοί στο γήπεδο: Οριγκί και Μπεντέκε (ως αλλαγή) για τη Λίβερπουλ και Πελέ και Χουάνμι (ως αλλαγή) για Σαουθάμπτον. Ούτε εδώ οπλοστάσιο που να τρομάζει τις αντίπαλες άμυνες. Τουλάχιστον ο Μπεντέκε σκόραρε ως κανονικός φορ με αγγλικό τρόπο –κεφαλιά μετά από σέντρα- όπως σκόραρε ο Κάρολ στο Γουέστ Χαμ-Τσέλσι. Την τιμή των επιθετικών έσωσαν επίσης ο Ζιρού της Άρσεναλ και ο Κέιν της Τότεναμ (χατ τρικ κόντρα στην Μπόρνμουθ).

Με αυτά και με αυτά δεν είναι να απορείς ότι πρώτος σκόρερ στην Πρέμιερ Λιγκ είναι ο, ταπεινός και αντι-τουριστικός, Βάρντι της Λέστερ με 10 γκολ. Κι ακολουθούν με 6 γκολ ο Αγουέρο (πάλι τραυματίας), ο Αλέξις Σάντσεζ, ο Γουινάλτο της Νιούκαστλ (αυτός είναι μέσος) και οι υπόλοιποι με 5 γκολ και λιγότερα...  Ο Βάρντι τουλάχιστον είναι κλασικός επιθετικός, το πατροπαράδοτο «9άρι», δεν είναι τυχαίο ότι φοράει το 9 και στη φανέλα. Κι αγωνίζεται στη θέση του, όπου και είναι αποτελεσματικός και σκοράρει συχνά. Ενώ στη θέση του δεν αγωνίστηκε ο Μαρσιάλ στο ντέρμπι του Μάντσεστερ (έπαιξε εξτρέμ) ή δεν αγωνιζόταν τα τελευταία χρόνια ο Ρούνεϊ. Ο οποίος Ρούνεϊ από βασικός επιθετικός της Γιουνάιτεντ και της εθνικής Αγγλίας, μετατράπηκε κατά καιρούς σε δεύτερο επιθετικό, εξτρέμ, επιθετικό μέσο, αμυντικό μέσο, ακόμα και μπακ χαφ (!) προκειμένου να χωρέσει στην εντεκάδα μαζί με τον Φαν Πέρσι και τον Φαλκάο. Και τώρα που ο Φαν Χααλ τον βάζει και πάλι στην κορυφή της επίθεσης δείχνει έξω από τα νερά του…

Το σύγχρονο ποδόσφαιρο –ή το ποδόσφαιρο που είναι στη μόδα, ότι προτιμάτε- έχει έναν επιθετικό και μόνο στην ενδεκάδα. Ένα 9άρι, ή ούτε καν (της μόδας είναι και το ψευτο-9άρι π.χ. Φάμπρεγκας στην Μπαρτσελόνα), ποδοσφαιριστή που κατά προτίμηση θα είναι κινητικός, θα παίζει και εκτός περιοχής, και χωρίς μπάλα και θα δημιουργεί, και θα μαρκάρει κλπ κλπ. Και αφού κάνει (ΟΛΑ) αυτά, θα μπει και στην περιοχή και θα σκοράρει. Κι αν μια ομάδα έχει δύο καλούς επιθετικούς, τότε ο πιο άτυχος από τους δύο θα παίξει ως εξτρέμ στην πλάγια γραμμή, ως μεσοεπιθετικός ή ως οτιδήποτε άλλο για να μην καθηλωθεί στον πάγκο. Κι αν (φυσιολογικά) αποτύχει, θα φύγει για άλλες πολιτείες (Φαλκάο, Νεγρέδο, Τζέκο, Τσικαρίτο, Γουέλμπεκ, Γιόβετιτς και άλλοι). 

Και κατά συνέπεια, στο ντέρμπι του Μάντσεστερ θα βλέπουμε το πρώτο σουτ στο στόχο στο 82^ο λεπτό... Τουλάχιστον δεν είδαμε τον Φελαϊνί να παίζει επιθετικός και να προσπαθεί να σκοράρει με την απαράμιλλη τεχνική του: Αγκώνας, γόνατο, σπρώξιμο, κουτουλιά στο δόξα πατρί, μπάλα στα δίχτυα, ή τουλάχιστον αντίπαλος στο φορείο. Αν κι εδώ που τα λέμε, κι αυτό ακόμα πιο ενδιαφέρον θα ήταν από το θέαμα που (δεν) είδαμε. Λίγο λιγότερο ενδιαφέρον από το να παίξει στην κορυφή της επίθεσης ο Μανγκαλά (ου μη γένοιτο...)