Κάποτε στον ...παράδεισο της Chelsea FC ήταν πραγματικά υπέροχα. Και ο δημιουργός του παραδείσου (Αμπράμοβιτς) έβλεπε από ψηλά (σουίτα των επισήμων στο Στάμφορντ Μπριτζ) ότι όλα είναι καλά καμωμένα: Ο «Αδάμ» του ποδοσφαίρου -είπαμε, special one είναι αυτός- Μουρίνιο επέστρεψε μετά την περιπλάνηση του σε Ιταλία και Ισπανία και έφερε μαζί του τις ικανότητες του και την παροιμιώδη αυτοπεποίθηση του. Ποδοσφαιριστές με πολύ ταλέντο και ποιότητα αποκτήθηκαν και άρχισαν αμέσως να βγάζουν τα λεφτά τους (Φάμπρεγκας πασάρει, Κόστα σκοράρει, game over, 3 πόντοι στο σακκούλι). Ταλαντούχοι παίκτες ωρίμασαν και έφτασαν να θεωρούνται από τους καλύτερους στον κόσμο (Αζάρ, Κουρτουά). Ακόμα και λιγότερο ταλαντούχοι «χαμάληδες» του αθλήματος (Μάτιτς, Αθπιλικουέτα) αποδείχτηκαν πολύτιμα γρανάζια στην καλολαδωμένη μηχανή του «special one».
Βεβαίως την κατάσταση βοήθησαν και οι άλλοι: Η Μάντσεστερ Σίτυ είδε Τουρέ και Κομπανί να αγκομαχούν για να ακολουθήσουν το ρυθμό συμπαικτών και αντιπάλων και τον Αγκουέρο να μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία. Η Λίβερπουλ πούλησε τον Σουάρες και τον αντικατέστησε με τον Μπαλοτέλι (χωρίς σχόλια...) Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατάφερε να βγάλει άχρηστους τον Ντι Μαρία και τον Φαλκάο και να τελειώσει τη σεζόν με βασικούς τον Γιανγκ και τον Βαλένσια. Η Άρσεναλ ήταν τόσο συγκλονιστικά καλή που κατέκτησε το Κύπελλο νικώντας το μεγαθήριο που ακούει στο όνομα Άστον Βίλα. Η Τότεναμ συνέχισε να τρώει 3άρες και 4άρες ενώ η Έβερτον καταποντίστηκε στην 11η θέση...
Κάπως έτσι η σεζόν 2014-2015 ήταν περίπατος στη γη της Εδέμ για τους «μπλε» του Λονδίνου. Έλα όμως που η χρονιά τελείωσε και η νέα σεζόν έπρεπε να ξεκινήσει. Να όμως που με το καλησπέρα γκρίζα σύννεφα μαζεύτηκαν πάνω από τον παράδεισο: 4άρα στο πρώτο φιλικό της σεζόν από τους New York Red Bulls. Τους ποιους; Ισοπαλίες στα επόμενα φιλικά με Παρί Σ.Ζ και Μπαρτσελόνα. Ήττα από την Άρσεναλ του Βενγκέρ στον τελικό του Τσάριτυ Σιλντ. Μα από την Άρσεναλ;; Του Βενγκέρ;;; Ήττα σε φιλικό από την Φιορεντίνα. Και μετά ήρθε η Σουόνσι...
...Και ο Αγιού ισοφάρισε σε 6 λεπτά το γκολ του Όσκαρ. Κι ο Σέλβεϊ έβγαλε μπαλιά στην πλάτη της άμυνας που θα ζήλευε και ο Τζέραντ αναγκάζοντας τον Κουρτουά να ανατρέψει τον Γκομίς. Πέναλτι, κόκκινη, γκολ, 2-2. Και η Τσέλσι βρέθηκε με 10 παίκτες να παίζει άμυνα για να γλιτώσει τα χειρότερα απέναντι σε μια υπέροχη και ακομπλεξάριστη Σουόνσι. Και μετά ήρθε ο όφφις... Ο Αζάρ σωριάστηκε στο έδαφος. Ο «Αδάμ» Μουρίνιο κατάλαβε ότι ο Βέλγος ήταν κουρασμένος και έκανε θέατρο για να κερδίσει μερικές ανάσες. Η Εύα (Καρνέιρο) πίστεψε ότι ο παίκτης τραυματίστηκε και μπήκε στο γήπεδο για τις πρώτες βοήθειες. Αλλά αφού μπήκε η γιατρός στο γήπεδο, ο Αζάρ θα έπρεπε να βγει και να πάρει την άδεια του διαιτητή για να επιστρέψει, αφήνοντας συνεπώς την Τσέλσι με 9 παίκτες στο γήπεδο...
Αυτό ήταν. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Το κλειδί που άνοιξε το κουτί της Πανδώρας. Το μήλο που κατέστρεψε τον παράδεισο. Η αφορμή για τον πρώτο (;) τσακωμό του Αδάμ και της Εύας στον κήπο της Εδέμ. Και η απόφαση του Ζοσέ ήταν σκληρή για την Εύα: αφού αποδείχτηκε «αφελής», εκδιώχθηκε από τα παιχνίδια και τις προπονήσεις της πρώτης ομάδας μέχρι νεωτέρας. Μέχρι πότε; Ίσως μέχρι να έρθουν 2-3 νίκες, τα σύννεφα να φύγουν πάνω από το Στάμφορντ Μπριτζ και η Τσέλσι να επιβεβαιώσει ότι είναι και φέτος το πρώτο φαβορί για τον τίτλο. Ή ίσως η ρήξη να είναι οριστική και η Εύα να μην επιστρέψει. Ή ακόμα ακόμα, ακόμα να δει κι ο Αδάμ την πόρτα της εξόδου; Ο «θεός» (Αμπράμοβιτς) μπορεί να είναι μακρόθυμος και φιλεύσπλαχνος, αλλά αν πάρει ανάποδες είναι ικανός να τιμωρήσει τα παιδιά του διώχνοντας τα από τον παράδεισο. Όποιος αμφιβάλλει ας ψάξει να δει πόσους προπονητές έχει αλλάξει η Τσέλσι τα τελευταία χρόνια ή ας ρωτήσει τον Μουρίνιο τι συνέβη τον Σεπτέμβρη του 2007. Κι έρχεται και ντέρμπι με τη Σίτυ στο Μάντσεστερ την Κυριακή. Πίσω μου σ’ έχω...
Ξενοφών Φύτρος
Δημοσιεύστε σχόλια και παρατηρήσεις παρακάτω ή στο facebook: https://www.facebook.com/Footballer79-732100210183773/timeline/
