Μια φορά κι ένα καιρό ήταν μια ομάδα που,
αν και με μεγάλη ιστορία και βαριά φανέλα, βρέθηκε στις χαμηλές κατηγορίες.
Έβγαλε όμως παίκτες από τα φυτώρια της, έκανε σωστές μεταγραφικές επιλογές και
εμπιστεύτηκε ένα σχετικά άπειρο αλλά ταλαντούχο προπονητή. Ως αποτέλεσμα έπαιξε
εξαιρετικό ποδόσφαιρο, έφτασε μέχρι την 8η θέση της πρώτης κατηγορίας και είχε 3
παίκτες στο ρόστερ της εθνικής Αγγλίας στο Μουντιάλ. Και μετά...
...Δεν έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Το παραμύθι της Southampton FC τελείωσε απότομα το καλοκαίρι του 2014. Η
ανοδική πορεία του συλλόγου από την League One (3η κατηγορία) όπου βρέθηκε το 2009 έφτασε
στο ζενίθ της τον Μάιο του 2014 όταν η ομάδα τερμάτισε στην 8η θέση της Πρέμιερ Λιγκ. Η συνέχεια θα
ήταν αναμενόμενα δύσκολη. Οι περισσότεροι πρωταγωνιστές της απρόσμενης αυτής
πορείας βρέθηκαν στο στόχαστρο των μεγάλων και πλούσιων ομάδων και ούτε ο πιο
αισιόδοξος οπαδός της Σαουθάμπτον δε θα έλπιζε ότι θα παρέμεναν όλοι στην ομάδα
παρά τις σειρήνες που ακούγονταν από το Λίβερπουλ, το Μάντσεστερ, το Λονδίνο
κλπ.
Αυτό που συμβαίνει όμως από τον Μάιο μέχρι τον Αύγουστο παρομοιάζεται με την
Έξοδο των Εβραίων από τον Αγγλικό Τύπο. Πρώτος έφυγε ο Μαουρίτσιο Ποκετίνο, ο
Αργεντινός προπονητής που μεταμόρφωσε προς το καλύτερο την ομάδα από τη στιγμή
που την ανέλαβε. Και μαζί του αποχώρησαν για το Λονδίνο και την Τότεναμ και
όλοι οι βοηθοί του. Όσο για ποδοσφαιριστές: Λουκ Σο, Λαλάνα, Λάμπερτ, Λόβρεν,
Τσέιμπερς (η μισή βασική ενδεκάδα δηλαδή!) πουλήθηκαν για αρκετά εκατομμύρια
λίρες. Και σειρά φαίνεται ότι θα πάρουν κι άλλοι, όπως ο Σνάιντερλιν, ο Τζέι
Ροντρίγκεζ και ο Φόντε που έχουν ήδη δηλώσει ότι θέλουν να φύγουν.
Η αρχή του τέλους αυτής της εξαιρετικής Σαουθάμπτον γράφτηκε όμως τον περασμένο
Γενάρη. Τότε που ο πρόεδρος της ομάδας Νίκολα Κορτέζε παραιτήθηκε από τη θέση
του μετά από διαμάχη με την ιδιοκτήτρια του συλλόγου Καταρίνα Λίμπχερ. Ο
πατέρας της Λίμπχερ αγόρασε την Σαουθάμπτον το καλοκαίρι του 2009 και ανέθεσε
τη διοίκηση στον Κορτέζε. Στον Ιταλό τραπεζίτη πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό η
επιτυχημένη πορεία της ομάδας από τότε, αφού η Λίμπχερ που κληρονόμησε (και)
την Σαουθάμπτον μετά το θάνατο του πατέρα της το 2010 έχει άγνοια σχετικά με το
ποδόσφαιρο.
...Όχι όμως και από τα κέρδη που μπορούν να προέλθουν απ’ αυτό. Σύμφωνα με τα
όσα διέρρευσαν στον Τύπο, ο Κορτέζε απολύθηκε αφού αρνήθηκε πεισματικά να
επιτρέψει την πώληση βασικών παικτών τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Η
Λίμπχερ όμως θέλει να αποσβέσει και με το παραπάνω την επένδυση του πατέρα της
(14 εκ. λίρες κόστισε η αγορά της Σαουθάμπτον το 2009) και μέχρι στιγμής έχει
εισπράξει 95 (!) εκ. λίρες από τις πωλήσεις του καλοκαιριού. Για να είμαστε
δίκαιοι, κάποια λίγα απο αυτά έχουν πάει στην αγορά 2 παικτών και στην πρόσληψη
του Ρόναλντ Κούμαν στην τεχνική ηγεσία. Δεν αρκούν όμως για να αποτρέψουν τους
φόβους των οπαδών ότι η ομάδα τους θα κινδυνέψει με υποβιβασμό φέτος...
Ίσως το ξεπούλημα της Σαουθάμπτον να ήταν αναπόφευκτο. Στο
σύγχρονο ποδόσφαιρο το χρήμα είναι ο ρυθμιστής και οι πλούσιοι εξ-αγοράζουν
τους φτωχούς. Και η Ατλέτικο Μαδρίτης πούλησε βασικούς παίκτες της, και η
Σταντάρ Λιέγης πούλησε το ένα μετά το άλλο τα προϊόντα του φυτωρίου της και
πολλοί άλλοι ακόμα υποχρεώνονται να πουλήσουν τα αστέρια τους (Άγιαξ,
Λιλ, Βαλένθια κλπ). Στην Αγγλία όμως με τις μεγαλύτερες ομάδες να ανήκουν σε
ιδιοκτήτες από διάφορες χώρες του κόσμου, η ποδοσφαιρική λογική πάει περίπατο.
Η Ελβετή ιδιοκτήτρια της Σαουθάμπτον μαζεύει ένα γερό κομπόδεμα διαλύοντας την
ομάδα της, ο Μαλαισιανός ιδιοκτήτης της Κάρντιφ αλλάζει τα χρώματα και το σήμα
της ομάδας, ο Αιγύπτιος ιδιοκτήτης της Χαλ θέλει να την ονομάσει από «Σίτυ» σε
«Τίγρεις» γιατί ακούγεται πιο ωραίο!
Ιστορία και παράδοση δεκαετιών πετιούνται
στα σκουπίδια γιατί έτσι προστάζουν το μάρκετινγκ και οι πολυεκατομμυριούχοι
που βλέπουν τις ομάδες ως επενδύσεις. Οι φίλαθλοι θεωρούνται πρωτίστως
καταναλωτές και πελάτες και όσο κάθονται στα καρεκλάκια ρουφώντας το αναψυκτικό
τους και φορώντας την πανάκριβη φανέλα της ομάδας δεν τους πέφτει λόγος. Αν και
εδώ που τα λέμε, ούτε αυτό χρειάζεται. Αρκεί να υπάρχει το Sky Sports και τα 3 δισεκατομμύρια λίρες που δίνει για τα τηλεοπτικά
δικαιώματα της Πρέμιερ Λιγκ. Την ώρα που εμείς θα βλέπουμε σουτ και γκολ, οι
μπίζνεσμαν απ’ όλο τον πλανήτη θα μετρούν έσοδα, έξοδα, κέρδη κλπ. Football? What is this? Money talks…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου